سايت تبليغات علفو پلاس

سازندگان آبجوهاي صنايع دستي Witlinger، Mad King و White Owl يا مغازه ها را تعطيل كرده اند يا سرمايه گذاري هاي جديدي را آغاز كرده اند، در حالي كه صاحبان Kati Patang، White Rhino و Beor 360 فعاليت هاي خود را كاهش داده اند.

ماءالشعير كتي پاتنگ، يك محصول محبوب با طعم‌هاي كوچك منحصر به فرد خود مانند زعفران، زردچوبه و پوست ليمو، در شش سالي كه از عرضه آن مي‌گذرد، به ميزان قابل توجهي كاهش يافته است. تنها نوع موجود آن در بازار دهلي در حال حاضر Bareilly Bold است كه يك لاگر قوي در برابر چهار نوع قبلي است. شركت مجبور شد 22 ميليون روپيه براي ثبت نوع آن بپردازد، هزينه اي اجباري براي فروش هر مارك مشروب يا نوع آن در پايتخت.

يكي از بنيانگذاران شانتانو آپادحياي گفت كتي پاتانگ چاره اي جز تعويض دنده ندارد. «در حالي كه مارك‌هاي صنايع دستي مستقر در هند بازاري دارند، و ما به همراه سرمايه‌گذارانمان به شدت به اين باور داريم، تلنگر در سياست‌هاي ماليات غير مستقيم همراه با كوويد-19 بر بسياري از مشاغل تأثير گذاشته است. ما دوست داريم حمايت بيشتري در هند در زمينه نظارتي داشته باشيم. اما تا آن زمان، ما روي سرمايه‌گذاري محتاطانه در بازارهايي متمركز شده‌ايم كه مي‌توانيم سهمي را به دست آوريم، بازي مستقيم به مصرف‌كننده (D2C) خود را با چهار ميخانه آبجو با شركاي خود راه‌اندازي كنيم، و به مناطق جغرافيايي بين‌المللي مانند ايالات متحده و بريتانيا گسترش دهيم. كشش برند را ببينيد.»

ديوان كينگ با جدايي دو شريك كاري خود تعطيل شد. بنيانگذار آن بهارات هالواسيا از آن زمان آبجو جديدي به نام آبجو كرافت جو را راه اندازي كرده است كه وارداتي است.

آبجوسازي كاما كه زماني برند محبوب ويتلينگر را به فروش مي‌رساند، در تلاش است تا دوباره بازگردد. ما با نام تجاري تبليغات جديد خود IBF-Indian Beer Cafe-كه در خارج از گوا قرار دارد، دوباره وارد بازار صنايع دستي مي شويم. همچنين در دهلي و هاريانا و پس از آن در اوتار پرادش سال آينده راه اندازي خواهد شد. ما قبلاً Witlinger را ساخته بوديم كه در سال 2014 در مجموع در شش ايالت راه اندازي شد. بعداً كارلسبرگ هند سرمايه گذاري استراتژيك روي اين برند انجام داد. بازار آبجو پس از كوويد به شدت تغيير كرده است. شركت‌ها اكنون بر روي اطمينان از در دسترس بودن محصول و ارائه محصولات بهتر و متمايز تمركز كرده‌اند."

به گفته كوشوه، سازندگان آبجو بايد اطمينان حاصل كنند كه محصولات آنها هميشه در بازار موجود است، زيرا اين تجارت يك خرده فروش بدون حجم كافي است. محدوديت‌هاي تحرك و محدود كردن فروش مشروبات الكلي در طول همه‌گيري، فروش و تداركات را مختل كرد و بسياري از شركت‌هاي كوچك‌تر هرگز روي پاي خود ننشستند.

"ريشه مشكل در كسب و كار آبجوي دستي در اين واقعيت نهفته است كه بسياري از شركت ها نمي توانند نقش خود را به طور واضح براي خود تعريف كنند: آيا آنها يك محصول منحصر به فرد هستند كه يك مصرف كننده هدف سايت افزايش مشتري كوچك اما سودآور را هدف قرار مي دهند يا يك محصول انبوه براي همه هستند. ? علاوه بر اين، آبجو يك تجارت بسيار محلي است. خوب سفر نمي كند بنابراين، مگر اينكه يك شركت ردپاي توليد گسترده‌اي داشته باشد، بهتر است بر روي چند بازار نزديك‌تر تمركز كند تا از يك محصول مناسب اطمينان حاصل شود. در عين حال، آبجو يك محصول حجمي با هزينه هاي ثابت بالا است. بنابراين، مشاغلي كه حداقل 400،000 تا 500،000 كيس در ماه نمي فروشند، احتمالاً براي سودآوري با مشكل مواجه خواهند شد."

بار بدهي بر بسياري از مشاغل آبجو نيز در طول همه گيري افزايش يافت و بسياري از آنها را از لبه خارج كرد. ايشان پوري، بنيانگذار شركت آبجوسازي وايت راينو، گفت كه اين شركت چند سالي است كه فعاليت تجاري خود را از دست نداده است، اما در دهلي، بازار اصلي آن، ثبت نشده است. او گفت كه اين شركت يك كارخانه آبجوسازي منطقه‌اي است كه در شمال هند متمركز است و از آنجايي كه در پايتخت "يك آشفتگي سياست ماليات غير مستقيم" وجود داشت، مجبور شد تمركز خود را به صادرات تغيير دهد.

در حال حاضر حدود 215 برند آبجو براي فروش در پايتخت ثبت شده است، اما بسياري از آنها موجود نيستند. Beor 360 كه در هند توليد مي شد، به دليل ساختارهاي مالياتي پيچيده و يك معاهده تجاري كه اجازه واردات بدون عوارض گمركي از كشور هيماليا را مي دهد، توليد خود را به بوتان منتقل كرده است.

Vikram Achanta، يكي از بنيانگذاران و مدير اجرايي Tulleeho، يك شركت مشاوره و آموزش نوشيدني، گفت: چالش ديگر براي مشاغل اين است كه مصرف كنندگان هميشه آماده پرداخت حق بيمه به چنين دمنوش هايي در خانه نيستند.

از نظر ارزش، آبجو تقريباً يك پنجم كل بازار مشروبات الكلي هند را تشكيل مي دهد كه كمتر از ميانگين جهاني است. يكي از دلايل اين است كه بسياري از ايالت ها بر آبجو با نرخي برابر با ساير الكل ها ماليات مي دهند و بسياري از مصرف كنندگان را وادار به روي آوردن به مشروبات الكلي قوي تر مي كند. به عنوان مثال، اگر آبجو داراي 4٪ الكل حجمي يا ABV باشد، و الكلي مانند ويسكي داراي 40٪ باشد، آبجو از كل حجم ماليات گرفته مي شود و نه از مقدار الكل موجود در آن. علاوه بر اين، بسياري از برندهاي صنايع دستي كه در متروها محبوب هستند، ورود به بازارهاي جديدي را كه در آن مصرف كنندگان هنوز آبجوهاي قوي تري انتخاب مي كنند، دشوار است.

پيچ و خم قوانين ماليات غير مستقيم در سراسر يك كشور وسيع نيز توزيع دولت به ايالت را پيچيده مي كند. آبجو با توجه به ماندگاري محدود آن در مقايسه با ساير نوشيدني هاي الكلي در مضيقه است. رسيدن اين محصول به بازار معمولاً چند هفته تا چند ماه طول مي‌كشد، و محدوديت‌ها و موانع لجستيكي پشت بسياري از شركت‌هاي كوچك‌تر را شكست. زمان صرف شده براي مجوزهاي سالانه ماليات غير مستقيم و تمديد برچسب نيز منجر به اتلاف مي شود.

برخي از مالكان نيز مي‌گويند كه آبجوي دست‌ساز در هند به هيچ وجه يك صنعت محسوب نمي‌شود و اين ماليات مانند يك مجازات است. ايالتي مانند هاريانا فقط براي ثبت هزينه مجوز سالانه 2 كرور روپيه دريافت مي كند. 

طبق داده‌هاي شركت مشاوره نوشيدني IWSR، حجم آبجو هند با نرخ رشد مركب سالانه حدود 3 درصد بين سال‌هاي 2022 تا 2027 رشد خواهد كرد. اين يك محصول فاسد شدني براي تجارت است و تجارت به سرمايه در گردش بسيار زيادي نياز دارد. تعداد كمي از برندها از سوختن نقدينگي جان سالم به در مي‌برند." يك يا دو شركت بازار محلي به دليل سياست‌هاي غيرمستقيم ماليات غير مستقيم هستند.

از نظر فروش، اكثر اين مشاغل آبجوي دستي بسته بندي شده در كنار هم تخمين هاي سينگ درآمد خالص بيش از 200 كرور روپيه در سال ايجاد نمي كنند. آبجو صنايع دستي بسته بندي شده، دسته كوچك، در بهترين حالت 1٪ از سهم بازار يا چند ميليون كيس است. به طور كلي، كل بازار در هند حدود 350 ميليون كيس به فروش مي رسد و اين تعداد در دهه گذشته راكد بوده است.