سايت تبليغات علفو پلاس

هنگامي كه سارا ترس، بومي استاتن آيلند، براي اولين بار به MIT آمد، هرگز خارج از ايالات متحده نبوده است. اكنون، تقريباً چهار سال بعد، او به سراسر آسيا سفر كرده و هفته‌ها را در هند، ويتنام و اندونزي سپري كرده است. اما دليل اين همه سفر، گشت و گذار نبوده است - او براي كاهش فقر، يك نفر در يك زمان، كار مي كند.

ترس تحصيلات خود را در MIT در يك مسير از پيش تعيين شده آغاز كرد. با اين حال، يك دوره كارآموزي MISTI در بيمارستاني در منطقه فقيرنشين هند در تابستان پس از سال اول تحصيل، باعث شد او احساس كند كه براي مهارت هايش كاربرد متفاوتي وجود دارد. او با ديدن افراد بي خانمان كه درست بيرون درب ورودي بيمارستان زندگي مي كنند، و به رسميت شناختن امتياز او به عنوان يك دانشجوي MIT و يك شهروند ايالات متحده، اهداف خود را تغيير داد.

او مي‌گويد: «مردم زيادي هستند كه تلاش مي‌كنند تا تعداد كمي از دانشگاه‌هاي پزشكي را به دست بياورند، بسياري از مردم با خوشحالي جاي من را خواهند گرفت.

در حالي كه كساني كه در زمينه پزشكي هستند ممكن است تأثير فوري بيشتري بر كار خود ببينند، ترس احساس مي كند هر تلاش فردي براي مبارزه با فقر تفاوت ايجاد مي كند. او مي گويد كه فقر ممكن است يك مشكل گسترده و بين المللي باشد - اما ما بايد از جايي شروع كنيم.

ترس در نوامبر گذشته به دليل كارش در كشورهاي در حال توسعه، بورسيه معتبر رودز را دريافت كرد. اما قبل از آن، او يك رشته مهندسي مكانيك بود كه مي‌خواست تأثير بگذارد - و اتفاقاً كلاسي را روي ويلچر گذراند كه او را به انجام اين كار تشويق مي‌كرد.

مقرون به صرفه تر كردن يك محصول نجات دهنده زندگي

در سال دوم، ترس EC را گرفت. 721 (D-Lab: Mobility Wheelchair Design in Diveloping Countries)، كلاسي درباره صندلي چرخدار، ارائه شده توسط MIT D-Lab. او متوجه شد كه زخم‌هاي فشاري - نواحي بافت آسيب‌ديده كه از نشستن يا دراز كشيدن بيش از حد طولاني با بالش‌هاي نادرست به وجود مي‌آيند - يكي از علل اصلي مرگ و مير قابل پيشگيري براي افراد داراي معلوليت در كشورهاي در حال توسعه است.

ويلچرها در اين كشورها معمولاً با يك بالشتك فوم عرضه مي شوند كه قيمت آن كمتر از 10 دلار است. بالشتك ها به سرعت صاف مي شوند و بي اثر مي شوند، اما به دليل محدوديت هاي مالي يا عدم دسترسي كاربران اغلب آنها را جايگزين نمي كنند. بهترين كوسن ها تا 400 دلار قيمت دارند، كه آنها را براي بسياري از كاربران كم درآمد دور از دسترس مي كند.

با حمايت Ella Lyman Cabot Trust و كمك هزينه خدمات مهندسي Tau Beta Pi، ترس هفته هاي تابستان بعد را به بازديد از كارخانه هاي ويلچر در ويتنام و مصاحبه با كاربران ويلچر در اندونزي گذراند تا نيازهاي آنها را بهتر درك كند. اين آسان ترين سفر نبود.

سفر انفرادي به سراسر آسياي جنوب شرقي به مدت شش هفته قطعاً يك چالش خاص خود است كه شامل از دست دادن كارت هاي اعتباري است. و بيمار شدن به تنهايي وحشتناك است. اما تجربيات يادگيري عالي بود.

او ايده‌اي براي يك كوسن جديد مطرح كرد - كوسني كه كيفيت بالايي داشته باشد، مانند نسخه 400 دلاري، اما با هزينه 10 دلار يا كمتر. او با پشتيباني D-Lab محصولي با سه لوله داخلي دوچرخه طراحي كرد كه از طريق يك پايه پلاستيكي حلقه شده بودند و مجموعه اي از سلول هاي هوا را تشكيل مي دادند. هدف اين بود كه كوسني با طراحي ساده و قطعاتي كه به راحتي پيدا مي‌شد بسازند كه كاربران بتوانند آن را خودشان تعمير كنند يا جايگزيني براي آن بخرند. اين دستگاه - كه اكنون Loop نام دارد - از آن زمان به صورت نمونه اوليه ساخته شده است، با اميد به انتقال پروژه به ساير دانشجويان MIT در سال هاي آينده.

كشتي گرفتن با فلسفه

ترس علاوه بر رشته مهندسي مكانيك، تمركز خود را در اخلاق نيز دنبال كرده است. او عميقاً درگير سؤالات درست و غلط است و مجذوب نبود پاسخ آسان است.

او مي‌گويد: «بيشتر سؤالات اخلاقي و اخلاقي براي من بسيار خاكستري هستند، و خيلي سخت است كه به طور قطعي بگويم اين خوب است يا بد است». من واقعاً دوست دارم به اين سؤالات فكر كنم، زيرا مردم خيلي سريع مي‌گويند چيزي خوب يا خيلي بد است.»

از آنجايي كه او بيشتر درگير كاهش فقر شده است، شروع به گذراندن كلاس هاي بيشتري در دانشكده علوم انساني، هنر و علوم اجتماعي كرده است و به 24.236 (موضوعات در نظريه و عمل اجتماعي)، 14.74 (مباني سياست توسعه) و 17.317 (ايالات متحده آمريكا) اشاره مي كند. سياست اجتماعي) به عنوان يكي از تأثيرگذارترين. ترس مي‌گويد: «نمي‌توانم تصور كنم كه يك مهندس مؤثر باشم كه تلاش مي‌كند فقر را بدون درك پيچيدگي فقر كاهش دهد». "اين كلاس ها به من كمك كردند تا جهان را به طور كلي درك كنم. البته مهندسي عالي است، زيرا به شما امكان مي‌دهد كارهايي را انجام دهيد كه واقعاً براي جهان عالي هستند، اما اگر زمينه‌اي را كه آن را در آن قرار مي‌دهيد درك نكنيد، ... به اندازه يك مهندس عالي نيستيد.»

هنر مهندسي

پارگي ACL در سال آخر دبيرستان اميدهاي ترس خدمات كامپيوتري امين را براي بازي در تيم فوتبال دانشگاه MIT بر باد داد، اما اين مانع از لذت بردن او از اين ورزش نشد. او يك بازيكن فعال در تيم باشگاهي است، جايي كه از سال جواني كاپيتانش بوده است و از بودن در جامعه اي كه فقط به خاطر عشق به بازي بازي مي كند، لذت مي برد.

شركت در DanceTroupe به مدت چهار سال نيز تجربه بسيار خوبي بوده است. او با رقص هاي مبتدي شروع كرد، اما اكنون در چهار برنامه روتين پيشرفته در هر ترم شركت مي كند، از هيپ هاپ تا بهانگرا و هر چيز ديگري. هنر سرگرمي ديگري است كه او اغلب سعي مي كند براي آن وقت پيدا كند. سال گذشته، او يك نقاشي ديواري در اتاق خواب خود در پرديس شرقي، از نقاشي معروف "موج بزرگ از كاناگاوا" كشيد. در پاييز امسال، او 21M.601 (نقاشي براي طراحان) را نيز گرفت كه در آنجا ياد گرفت كه چگونه شكل انسان را بكشد. براي او، هنر و مهندسي از هم جدا نيستند.

«من كارهاي مهندسي را كه انجام مي‌دهم همان نوع خروجي هنري مي‌دانم. زماني كه من در حال ماشينكاري چيزهايي هستم يا در واقع محصولات فيزيكي را مي سازم، خيلي كارم را انجام مي دهم.» او مي گويد. "براي من اين مانند راهي براي هنر است."

ترس در دو سال گذشته در كارگاه مهندسي مكانيك MIT، آزمايشگاه پاپالاردو، شاگرد ليسانس بوده است، جايي كه او به مدت 2.007 به عنوان TA فروشگاه خدمت كرده است (طراحي و ساخت I). وقتي او به عنوان دانش آموز دوم در اين كلاس شركت كرد، مجبور شد يك ربات بسازد تا در يك مسابقه كلاس شركت كند. از آنجايي كه اين اولين تجربه او با ساخت و ساز بود، او در مورد نحوه استفاده از بسياري از ماشين‌ها مطمئن نبود و به شدت خودآگاه بود. او خاطرنشان كرد كه بسياري از برندگان سالانه مرد بودند كه اغلب تجربه قبلي بيشتري در زمينه رباتيك يا زمينه هاي مرتبط نسبت به همتايان زن خود داشتند. با اين حال، در پايان، او رباتي ساخت كه به آن افتخار مي كرد و با آن ماشين هايي كه زماني او را گيج مي كردند، راحت شد.

بخشي از شاگرد پاپالاردو بودن براي من اين است كه بتوانم به زنان در 2.007 نشان دهم كه مي توانند بر معايبي كه ممكن است در تمام سال هاي قبل با آن مواجه بوده اند غلبه كنند و مي توانند مهندسان مكانيك شگفت انگيزي باشند كه مي توانند طرح ها و محصولاتي را بسازند كه واقعاً به آنها افتخار مي كنند. ترس مي گويد.

من مي خواهم نشان دهم كه چهره موفقيت در مهندسي مكانيك در MIT يك مرد نيست، بلكه هر كسي است.

آكسفورد و فراتر از آن

وقتي ترس متوجه شد كه بورسيه رودز به او اعطا شده است، او و خانواده اش حيرت زده شدند. او مي‌گويد كه به‌طور باورنكردني از اين فرصت سپاسگزار است.

او مي‌گويد: «بسياري از مردم شايسته جوايزي از اين دست هستند، اما بيشتر اوقات اين شانس و امتياز است كه تعيين مي‌كند چه كسي آنها را دريافت مي‌كند. "من بسيار ممتاز و خوش شانس هستم كه فرصتي را دريافت كردم كه تعداد كمي از كساني كه كاملاً شايسته آن هستند، هرگز به دست خواهند آورد، و بنابراين از آن به بهترين شكل ممكن براي ايجاد فرصت براي ديگران استفاده خواهم كرد."

به عنوان يك محقق رودز، ترس در دانشگاه آكسفورد تحصيل تبليغات خواهد كرد و در آنجا مدرك كارشناسي ارشد را در مطالعات توسعه دنبال خواهد كرد. او از زمان خود در MIT پايه و اساس محكمي در مهندسي دارد و مي‌خواهد چند سال آينده را صرف درك عميق‌تري از چگونگي ايجاد فقر و چگونگي كاهش آن كند. او دقيقاً نمي‌داند پروژه بعدي‌اش چگونه خواهد بود، اما مي‌خواهد از مهارت‌ها و درك خود استفاده كند تا بيشترين تأثير ممكن را در كاهش رنج در كشورهاي در حال توسعه داشته باشد.

او مي‌گويد: «بخشي از آن اين است كه ياد بگيرم چه رويكردهايي براي توسعه وجود دارد تا درك بهتري از جايي كه مي‌توانم در كل تصوير بزرگ قرار بگيرم، پيدا كنم.